چکیده ترجمه :

بازسازی شهری از طریق فرهنگ و هنر توجه بسیاری از شهر ها را در سراسر جهان به خود جلب كرده است . در این مقاله محقق از طریق تخصص خود در برنامه ریزی شهری در نظر دارد بااستفاده از پتانسیل فرهنگ و هنر مسیر های جدید بازسازی شهری را مورد مطالعه قرار دهد . مطالعه موردی شهر سنبا در مركز اوزاكا واقع در كشور ژاپن است كه اساسا ساختار منطقه ای خود را حفظ نموده و به عنوان قلب اوزاكا جایگاه خود را به عنوان یك مركز اقتصادی برای بیش از 400سال حفظ نموده است . لذا این آزمایش در باز سازی شهری از طریق فرهنگ و هنر و توسعه و روند آن می باشد . نتایج این آزمایش به وضوح نشان می دهد كه همراه با تلاش برای گسترش به اشتراك گذاری معنا و مفهوم منابع خفته در مركز تاریخی شهر از طریق رسانه ای مانند هنر امكان پذیر بوده و همچنین یك پیشرفت اساسی در نوع باز سازی شهری با عنوان مدیریت منطقه شناخته شده است كه در آن تجدید حیات و تنوع فعالیت ها به سمت بازسازی شهری وجود داشته و همچنین افزایش بازدید كنندگان را در بر خواهد داشت . علاوه بر این از طریق این معنی این مقاله نشان می دهد كه این چشم انداز در آینده جهت باز شهری در مركز تاریخی آن است .

كلمات كلیدی : بازسازی شهری از طریق استفاده از فرهنگ و هنر در بسیاری از شهرهای سراسر جهان مورد توجه قرار گرفته است . ( بیا بچینی و پاركینسون 1993و بویر 1988 و اوزوكین 1982)

به عنوان مثال تجدید حیات محلی از طریق بازسازی ساختمان های تاریخی و نو سازی و تبدیل محله های تاریخی می باشد و راه اندازی فضاهای شهری مانند تئاتر و یا موزه ها و استفاده از آنها به عنوان فضایی برای بیان هنر همیشه مد نظر بوده و همه تلاش می كنند تا آن شناخته شود . ( انجمن تحقیقات پراید سال 2008 و دانشگاه شهر اوزاكا 2008)

چنین روشی اغلب به عنوان آزمایش مورد بحث بوده و افقهای جدیدی با هدف تقویت فرهنگ و سیاست های هنری داشته و یا به عنوان وسیله ای جهت استفاده از نام تجاری شهر ها و سیاست های گردشگری است كه موضوعات مورد علاقه محبوب را ارائه می كند كه توسط حوزه ی سیاست موجود محدود شده است . با این حال از نظر نویسنده به طور عمده مطالعات برنامه ریزی شهری شایستگی توجه به سمت بازسازی شهری از طریق فرهنگ و هنر دارد اما توسعه آن با شیوه ای پیچیده در ارتباط است . این مقاله تعهداتی در سنبا در شهر اوزاكا را با محوریت تمركز فعالیت محقق در نظر دارد و یك مورد در رابطه با دانشگاه ها و شهروندان جهت بازسازی شهری از طریق فرهنگ و هنر را در نظر دارد .

ساختار مقاله :

این مقاله به شروع زیر است :

بخش 3 یك مرور از نظریه شهر خلاق به عنوان سیاست شهری با تمركز فرهنگ و هنر را در بر دارد و در بخش 4 مشكلات قابل لمسی توسط برنامه ریزی شهری در شهرستان های بزرگ ارائه می شود .

در بخش 5 مطالعه ی موردی اشاره شده است در این مقاله در باره ی شهر سنبا در اوزاكا است كه یكی از نماینده ها ی شهر های تاریخی ژاپن می باشد و پس از ارائه ی مسائل به سمت بازسازی آن اقدام خواهد شد . و در بخشی 6 الی 8 به عنوان مثال كافه هنر سنبا به عنوان عامل اصلی بازسازی شهری معرفی شده كه توسط دانشگاه بوده و با تمركز بر فرهنگ و هنر می باشد . بنابراین ترتیب زمانی برای آن امكان پذیر است . بر این اساس بخش 9 معنای بازسازی شهری از طریق هنر به صورت قابل لمسی ارائه خواهد شد و در فصل 10 نتیجه گیری ارائه می شود . 

برای مقابله با مشکلات روش شناختی در زمینه گرایی از تشخیص های مفید بین متن و چکیده ها و تاریخچه و قسمت های تاریخی آن استفاده می کنیم. متن شامل نتیجه یا قسمت پژوهش است. حتی یک چشم انداز را از پس زمینه داده هایی که ما به آن اضافه می کنیم به دست می دهد. متن تاریخچه در زمینه گرایی به عنوان اصل معتبر در نظر گرفته می شود  و یا نشان از بازسازی متن دارد. این است که با یک چشم انداز به یک متن نگاه می کنیم. تاریخ بی میل برای استخراج قضاوت های اخلاقی حاضر بوده  و یا اعمال آنها را به گذشته تعمیم می دهد. به ظطور گسترده تر از هر تعمیم  اجتماعی بیش از واحدهای طولانی زمانی می توان نتیجه گرفت و آن نتیجه مسئولیت نمایش  اهمیت دادن جذابیت ها می باشد. دوره های مختلف تاریخی وجود دارد. زمینه گرایی تاریخی ممکن است به عنوان یک تفسیر تاریخ نگارها در نظر گرفته شود. بیهوده من تاکید می کنم که کار حاضر به طور گسترده تری منطق را داشته و کمتر در آن بر شفافیت های تاریخی تاکید شده است.

موضوع واضح  و عدم امکان:

زمینه گرایی چیزی پرواضح است  و امکان  پذیر نیست. این ناشی از درک . دیدگاه به دست آمده توسط هر ناظر بوده  است که از هر داده مستقل به دست آمده و بدون آلودگی است. ما ابزاری جهت اندازه گیری دمای مایعات داریم و می دانیم سوپ پخته شده خوشمزه است. رمان جدید من به طور خودکار حسن هایی را به وجود می آورد، نمی توانم به هر گونه داده بدون اضافه کردن چیزی از خودم رسیدگی کنم. ناظر یک متن را توسط حالت تطبیقی بررسی می کند . آن را می خواند. این موقعیت می تواند که این نمو به صورت متنی خودکار انجام شده است و زمینه گرایی توصیفی به وجود می آید و این چیزی پرواضح است. اگر DC یا همان زمینه گرایی توصیفی به یک روش اصلی تبدیل شود/ف ما باید به جای ایده در زمینه به دنبال چیزهای دیگر در زمینه گرایی باشیم که به آن روش زمینه گرایی MC گفته می شود. MC جوهره زمینه گرایی تاریخی است. بیش از این مورد که پرواضح است،MC با منابع عدم امکان در ارتباط بوده و بدیهی است که  از تحقیق به کار رفته و ما نیازی به آن نخواهیم داشت. همانطور که ما نمی توانیم  از آن اجتناب کنیم، آن بی معنی است که آن را انجام  دهیم. لذا تقاضای ما با این پیش فرض است که بگوییم ما انتخاب این کار را داریم یا نه. اما از انجا که ما انتخابی نداریم، تقاضای انتزاعی ما روش متنی را انتخاب می کند به سادگی ممکن است. نه تنها این ، تنها حس در زمینه گرایی تاریخی ممکن استنگاهی به زمینه چشم انداز از جمله در پس زمینه یک متن لازم است. این یک موضوع از ادعاهای مکمل و استدلال مربوطه بوده و به یک متن اضافه می شود. متن مجموعه ای اولیه از ادعا و استدلال ها است. متن یک مجموعه این ادعاها را ارائه می کند. در حال حاضر زمینه گرایی تاریخی را به عنوان یک تقاضا در هر متن به کار می گیرند. اگر همیشه این استفاده باشد یعنی متن اساسا با یک گذاره تقلیل همراه است که باید به نوبه خود بررسی شود. اجازه دهید بگوییم که قرار است یک متن به نام T1 در کنار متن T2 قرار گرد و همچنین  من با اضافه کردن T3 به آن انجام دادم. اما من باید یک متن Tn را به دست آورم. من نمی توانم این کار را انجام دهم. در حال حاضر آنچه را نمی توانم، انجام نمی دهم. اگر یک شرط لازم برای درک بیانیه یک متن باشد، این است که من قادر هستم آن را در چهارچوب قرار داده  و ادعاهای خود را بر اساس متن قادر به یک آزمون یکسان ارائه می کنم. این بدان معنی است که ادعاهای متنی من نمی تواند وجود داشته باشد مگر اینکه بیش از حد در زمینه باشد. تا جایی که ادعای متنی من خارج از چهارچوب باشد. می تواند بدون حکم ان را پذیرفت، اما من نمی توانم همه چیز را در زمینه قرار دهم. چنین تقاضایی بی نهایت  قدیمی است لذا باید توقف کرد. تقاضا برای بخشی از زمینه در حقیقت ضروری بوده و پس از آن خود را متوقف کنید. حتی اگر از حقیقت دور شوید.

فهرست سرفصلها :

معماری معاصر ایران از نگاه میرمیران

دوره اول: از 1300 تا 1320

دوره دوم: از 1320 تا اواخر دهه 1340

دوره چهارم: از 1357 تاکنون

معماری معاصر-باغ فردوس

موقعیت طبیعی

 موقعیت فعلی

مشخصات بنا

عوامل تزئین شده

 نوع بهره برداری

مجتمع تجاری تفریحی خلیج فارس

مشخصات کلی مجموعه خلیج فارس

منابع

شمس العماره يكي از بناهاي مرتفع و مشخص و جالب تهران قديم است . گويا ناصرالدين شاه قبل از سفر اروپا بر اثر ديدن تصاوير بناها و آسمان خراشهاي كشورها غربي ، تمايلي پيدا مي كند بناي مرتفعي نظير بناهاي فرنگستان در پايتخت ممالك محروسه خود ايجاد نمايد تا از بالاي آن خود و زنانش بتوانند منظره شهر تهران و دورنماي اطراف را تماشا كنند . شاه در حدود سال۱۲۸۲ هـ . ق اين قصد را با دوستعلي خان نظام الدوله معيرالممالك در ميان مي نهد و او را براي ساختن چنين بنايي در سمت شرقي ارگ سلطنتي مامور مي كند.
معيرالممالك بزودي بوسيله استادان و معماران ماهر آن زمان طرح عمارت را ريخته و پي كني آنرا شروع مي كند . ساختمان آن پس از دو سال يعني در سال ۱۲۸۴ هـ . ق. بپايان مي رسد و آنرا شمس العماره ناميده تاريخ بنايش را بحساب جمل «كاخ شاهنشاه» مي يابند.
محمدحسن خان اعتماد السلطنه در روزنامه ايران در سال ۱۲۹۴ هـ .ق. در باره اين كاخ مي نويسد :
«… اولاً عمارت شمس العماره است كه بسيار مرتفع و از بناهاي بسيار عالي اين دولت جاود شوكت مي باشد . تالارهاي آينه و ستونهاي بلند بزرگ از مرمر و از اره و پله ها نيز كلا از مرمر و مراتب زيادي الي بالاي عمارت دارد . چهل ذرع ارتفاع اين عمارت است . دو برج دارد با يك مهتابي كه روي برجها نشيمن عالي ساخته اند براي تفرج ، وقتي كه بالاي آن برجها مي روند شهر تهران و اطراف و كوهها و صحراها كلا پيدا و چشم انداز بسيار خوب و با روحي دارد در كمال خوبي مي توان ديد . حتي همه دره هاو آبشارهاي كوهها پيداست و در اين عمارت هم از اسباب و اشياء نفيسه بسيار است و ساعت بزرگي در بالاي اين عمارت مي باشد كه صداي زنگ آن در اكثر مواضع شهر شنيده مي شود ».
باز همو در الماثر و الاثار مي نويسد :
«بنيان و بنياد كوچك مبارك معروف شمس العماره كه از عظايم آثار اين شهريار و امتيازش بر جميع ابنيه تهران بلكه ايران اظهر من الشمس است مشتمل بر خمس . و اين يادگار بزرگوار چنانكه در اوايل اين باب … اشارت شد بدستياري دوستعلي خان معيرالممالك بسبك قصور عمارت فرنگستان طرح ريخته و پرداخته و بناء برداشته و افراخته شده است تاريخ تاسيس آن بنياد و اين اثر سعادت نهاد ۱۲۸۴ سال بيست و يكم از جلوس همايون است‌.»
بي گفتگو شمس العماره هم از نظر نقشه و شكل ظاهري وهم از نظر آرايش داخلي ، يكي از بناهاي تاريخي و زيبا و جالب تهران است و آينه كاريها و نقاشيها و گچ بريهاي از اره ها و ديوارها و سقف هاي آن از حيث نمايش و شيوه هاي مختلف و متنوع تزئينات داخلي بناها در ايران بي نظير است و جاي آن دارد كه از نظر حفظ نمونه و موردي براي مطالعه معماري و تزيينات داخلي آن دور از تاريخ ايران در نگاهداري و مرمت آن دقت و همت بيشتري بخرج بدهند و نگذارند اين اثر جالب از بين برود.
اين ساختمان را معيرالممالك بخرج خود ساخته و بعلتي كه بهتر است از نظر تكميل تاريخچه بنا شرح آنرا از زبان نواده اش دوستعلي خان معيرالممالك بشنويم ، تقديم ناصرالدين شاه كرد.
مي گويد : «حاج ميرزا حسين خان سپهسالار كه با معير الممالك نرد مخالفت مي‌باخت نهاني چند تن را بر آن گماشت تا صورت مخارج بناي مزبور را با دقت بردارند و در آخر كار آن را براي مقابله با سياهه تقديمي معير بدست شاه داد و ضربتي كاري بكار رقيب خود برد.
پس از د سال بناي شمس العماره بپايان رسيد و مخارج آن از هر جهت با اثاثه و فرش و غيره به چهل هزار تومان بالغ گرديد ، روزي را جشن گرفتند و شاه رسماً بعمارت مزبور آمد و حاج ميرزا حسين خان هم براي مشاهده نتيجه نقشه خود حضور بهم رسانيد شعرا با مديحه هاي آبدار مقدم خسروانه و ميمنا بناي تازه را تبريك گفتند و شاه پس از بازديد اطاقها و تمجيد بسيار رو بمعير الممالك نموده گفت : « في الواقع بناي زيبا و باشكوهي است ولي بايد براي دولت گران تمام شده باشد ؟» معير عرض كرد :قربان براي چاكر گران تمام شد ، زيرا بنا تقديم خاك پاي همايوني و طومار آن اينست كه از نظر مبارك مي گذرد و گامي پيشتر نهاده صورت مخارج را بدست شاه داد ، سلطان از شنيدن اين سخن تغيير قيافه داده و بي اختيار نگاه خشمناك بحاج ميرزا حسين خان افكند كه معنا از نظر حضار پوشيده نماند …»

وضعيت فعلی
اين بنا در اصلبراي زندگي كردن و اقامت ساخته نشده و در واقع تنها جنبه تشريفاتي داشته و تقليدي نابجا از بناهاي اروپائي هم عصر خود مي باشد.
بنا مشتمل بر پنج طبقه و يك زير زمين است كه از طبقه دون بع لبه دو برج قرينه شمالي و جنوبي شروع و طبقات سوم و چهارم و مهتابي (پنجم) را تشكيل مي‌دهد. ميان دو برج ساعت بزرگ شهر قرار دارد كه صداي آن دراكثر نقاط شهر شنيده مي‌شده است.
طبقه اول شامل يك ايوان تالار و چهار اتاق دو سوي تالار و ايوان مي باشد . در طبقه دوم دو اتاق در دو ضلع شمالي و جنوبي داراي مقرنسكاري مي باشد . طبقه سوم شروع برج و طبقه چهارم هر يك داراي دو اتاق يكي در شمال و ديگري در جنوب هستند كه ساعت ميان دو اتاق مزبور قرار گرفته است.
تزئينات بنا شامل گچبري ، آئينه كاري ، نقاشي ، كاشيكاري ، كارهاي چوبي ، مقرنس سازي مي باشد.